“Wat mensen over mij zeggen…”

“Die lange vrouw op die hakken, dat is de directeur. Ze is een beetje vaag soms. Dan denk ik.. “Waar wil ze nou precies heen? Geef me nou eens een kader. Zeg me gewoon wat ik moet doen.” Maar dat doet ze dus (meestal) niet. Behalve op bepaalde momenten. Dan hakt ze op die hakken knopen door. Sommige mensen hebben daar moeite mee. Ik vind dat wel lekker. Niet altijd hoeven wachten tot alle neuzen dezelfde richting op staan. Want dan kan je in onderwijsteams oneindig tijd door wauwelen met elkaar. Noreen hoort dat dan een tijdje aan, of doet alsof ze het hoort, en dan gaan we gewoon aan het werk. Bouwen. Verbouwen. Goed werk leveren. In een ongedwongen sfeer het liefst. Met een glimlach de richting in waar onze school de uitdaging in gaat. Omdat kinderen beter, mooier en leuker onderwijs verdienen dan het op de meeste plekken gegeven wordt. Op onze school is dat nu zichtbaar en voelbaar. Het is er echt.”

“Over mijzelf…”

Ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk dat ik het kan…

De afgelopen tien jaar was ik directeur. Altijd in loondienst van het zelfde bestuur. Een fijne club mensen. Ik heb mezelf kunnen ontwikkelen. De ruimte pakken. Op die hakken dus.

En nu kriebelt het. Ik wil de vrije ruimte opzoeken. Op meerdere plekken mijn werk op mijn manier doen. Scholen leuker maken voor kinderen. Onderwijs laten bewegen. Visie geen woorden op papier laten zijn, maar voelbaar en zichtbaar in alle hoeken en gaten van de school. Sfeervolle leeromgevingen creëren die alle leerlingen en leerkrachten verdienen. De school moet die lerende omgeving voor ons allemaal zijn. Als je binnen komt dan zie en voel je dat leren overal. Mijn scholen zijn open leeromgevingen. Kinderen moeten ruimte kunnen innemen. Ook letterlijk. Net als de ruimte die ik zelf neem, geef ik graag ruimte aan mensen en ideeën waardoor onderwijs beter, mooier en uitdagender wordt.

Ik ben scherp op de essentie en kan dingen die minder belangrijk zijn ook makkelijk laten. Oog voor details ja, maar niet voor alle. Dat zie ik als opdracht voor leerkrachten. Om de zin van de onzin te kunnen onderscheiden. Ik werk graag ongedwongen en ik dwing ook graag dingen af. Daarom werk ik graag aan opdrachten waar iets gebouwd en verbouwd moet worden. De druk van de tijd geeft me daarbij energie. Wanneer er verbinding in het team is en dat je in de “werk-flow” komt. Dat zijn de fijnste momenten. En dan samen genieten van het resultaat. Dan vieren we dat feestje. Want van tijd maken voor mooie momenten hou ik ook. Ik kijk uit naar deze nieuwe stap in mijn loopbaan en leven. En naar fijne mensen en organisaties om dat mee samen te gaan doen.